Kείμενο του Μάριου Στρόφαλη, σχετικά με τις χριστουγεννιάτικες εκδηλώσεις του Δήμου Αθηναίων

To 2011 και το 2012 είχα την τύχη και χαρά να διευθύνω καλλιτεχνικά τις Χριστουγεννιάτικες εκδηλώσεις του Δήμου Αθηναίων, όντας ο καλλιτεχνικός σύμβουλος της Τεχνόπολης.

Έχω ακόμα στ’ αυτιά μου τον Γιώργο Καμίνη τον Δεκέμβριο του 2011 να λέει πως “κάνουμε αυτές τις γιορτές με 200.000 ευρώ”. Η Αθήνα εκείνο τον Δεκέμβριο πλημμύρισε με περισσότερους από 100 καλλιτέχνες και καλλιτεχνικές ομάδες που όλοι μαζί έβαλαν την πλάτη του πολιτισμού και της έκφρασης απέναντι στην οικονομική κρίση. Φέραμε ιδιαίτερους ενναλακτικούς καλλιτέχνες ακόμα κι από το εξωτερικό όπως ο περίφημος μίμος του Pompidou Rolan Zee. Οι γιορτές οργανώθηκαν σε 10 ξεχωριστά φεστιβάλ που εξελίχθηκαν στην πλ. Συντάγματος, την πλ. Κλαυθμώνος και στην πλ. Κοτζιά. Τέχνη και ανάταση της τουριστικής υπεραξίας της πόλης μέσα σε κείνο τον Δεκέμβριο ήταν η αρχή της πολιτιστικής και καλλιτεχνικής έκρηξης που ακολούθησε τα επόμενα χρόνια στην πληγωμένη οικονομικά Αθήνα. Οι γιορτές συνολικά είχαν τίτλο “Η Αθήνα γιορτάζει” με 10 φεστιβάλ τα οποία ήταν τα εξής: “Music of the world” open festival στην πλ. Κλαυθμώνος, “Childrem magic square” στο Σύνταγμα, “Pantomime days & Magical nights Pupperty” στο Σύνταγμα και την πλ. Κοτζιά, “Les jours le plus courts” στην Τεχνόπολη, Jazzi Christmas festival στην Κλαυθμώνος, Choir day στην πλ. Κοτζιά, “Juggling festival, the toy corner” στο Σύνταγμα, “New musical scene festival” στην πλ. Κλαυθμώνος, “Classical music festival” στην πλ. Κοτζιά και “Εxrpession arts meet festival” στην πλ. Κλαυθμώνος. Τέχνη για την τέχνη, για τους δημότες, επισκέπτες, μέτοικους και τουρίστες, έδωσε ελπίδα και αισιοδοξία σε όλους μας και ιδίως στον ιδιαίτερο καλλιτεχνικό κόσμο της πόλης μας που δεν μετράει την έκφραση και δημιουργία με χρήμα και δυναμική βλαχομπαρόκ διασκέδασης. Αυτός ο καλλιτεχνικός κόσμος έγινε στη συνέχεια το τουριστικό κεφάλαιο της Αθήνας που μέχρι τότε δεν μπορούσε να ξεκολλήσει από τους αρχαιολογικούς χώρους, το μουσακά και τον Ζορμπά. Αυτός ο δραστήριος καλλιτεχνικός κόσμος που τα χρόνια που ακολούθησαν έστελνε ασταμάτητα μηνύματα, σαν φωτοβολίδες ναυαγών, σε όλο τον πλανήτη για την σύγχρονη Αθηναϊκή καλλιτεχνική έκφραση, δεν αμείφθηκε ποτέ από την πολιτεία ούτε με ένα απλό ευχαριστώ. Αυτός ο κόσμος όμως εξακολουθεί να είναι το μεγάλο κεφάλαιο της πόλης, ο σύγχρονος πολιτισμός της. Στις μεγάλες εκδηλώσεις της Αθήνας αυτός ο κόσμος της πρέπει και όχι διασκεδαστές τηλεπερσόνες που για μένα δεν ανήκουν στον χώρο της τέχνης και του πολιτισμού, όσο κι αν θέλουν αδαείς για τους δικούς τους υπαρξιακούς λόγους να τους εντάσσουν στο χώρο της τέχνης.

10 χρόνια λοιπόν μετά από εκείνη την έκρηξη τέχνης και πολιτισμού στην Αθήνα για την οποία είμαι πολύ περήφανος που συνέβαλα με όλο μου το είναι, το βλαχομπαρόκ της ξεπεσμένης οθόνης επικρατεί προκλητικά εις βάρος του δημόσιου συμφέροντος, του πολιτιστικού κεφαλαίου και της δημόσιας αισθητικής άρα και της τουριστικής ανάπτυξης της πόλης. Ας αντιληφθούμε ότι το άξιο καλλιτεχνικό δυναμικό της πόλης απέχει πολύ πια από τα κανάλια των κουτσομπολίστικων εκπομπών, εκπομπών μαγειρικής, reality shows και ειδήσεων του φόβου και των συμφορών. Ας αντιληφθούν οι άρχοντες που εξουσιάζουν τον τόπο ότι απέχουν πολύ από αυτό το καλλιτεχνικό δυναμικό και από αυτό που λέγεται σύγχρονος πολιτισμός και ας παραδώσουν σχετικές αρμοδιότητες σε ανθρώπους που αντιλαμβάνονται την ιερή σημασία των όρων “σύγχρονος πολιτισμός”, “τέχνη”, “καλλιτεχνική έκφραση”, “δημόσιο θέαμα”, πολιστική και τουριστική υπεραξία, πολιτιστικό κεφάλαιο μιας πόλης, μιας κοινωνίας. Δεν επιζητώ θετικά σχόλια που θα ταίσουν το εγώ μου. Δόξα τω θεό μια χαρά το έχω ταΐσει όλα αυτά τα χρόνια με αυτά που πετύχαμε με την ανεξάρτητη φεστιβαλική ομάδα που ξεκίνησα να δημιουργώ το 2012. Απλά σκέφτηκα να ανεβάσω λίγο τον πήχη γιατί τον είδα στα τάρταρα και χαλάστηκα ιδιαίτερα. Κι αυτό όμως μου βγήκε με καλή καρδιά, καλή προαίρεση και ειλικρίνεια.

Καλή χρονιά εύχομαι σε όλους με Υγεία, αγάπη, χαρά, ειρήνη, ηρεμία, ελπίδα, αισιοδοξία και ότι άλλο καλό μπορεί να συμβεί στον καθένα μας.


Το κείμενο δημοσιεύθηκε στις 30.12.21 στην προσωπική σελίδα του Μάριου Στρόφαλη στο Facebook.
Link