Δεκαπενταύγουστος κάτω απ’την Ακρόπολη
Ο Δεκαπενταύγουστος στην Αθήνα δεν ήταν όπως τον φανταζόμουν. Κι όταν λέω Δεκαπενταύγουστος εννοώ όλη την εβδομάδα, γιατί καμία γιορτή δε διαρκεί μόνο μία μέρα σ’αυτή την πόλη.
Υπήρχαν και υπάρχουν θέσεις πάρκινγκ, δεν λες ότι έχει κίνηση, αλλά πραγματικά στον άξονα Σύνταγμα-Μοναστηράκι είχε τόσους τουρίστες που νόμιζα ότι ήταν Χριστούγεννα. Βρέθηκα εκεί να πιω ένα ποτό στο Attic Urban Rooftop, να πάρω μια δόση Ακρόπολης από κοντά. Αν μένεις και κινείσαι στην περιοχή, ούτε που σου περνάει από το μυαλό ότι οι Αθηναίοι έχουν πάει για παραθερισμό. Εκτός αν κρύβονται όπως εγώ είτε στο air condition είτε σε κρυφά μέρη της πόλης για να απομονωθούν ακόμη περισσότερο από τον κόσμο.
EUROKINISSI
Βέβαια δεν κρύφτηκα μόνο, τις έκανα τις βολτίτσες μου. Η Κυψέλη λόγω εγγύτητας είχε την τιμητική της και κυρίως η πλατεία Αγίου Γεωργίου. Καφές στο Βίλατζ και μεζεδάκι καπάκια στην Κυβέλη για να διατηρηθεί λίγο η καλοκαιρινή εσάνς. Πετάχτηκα και για μια βουτιά στις Μαρίκες στη Ραφήνα γιατί ανέβηκε η θερμοκρασία πάλι – αν και περιμένω με αγωνία τις πρώτες σταγόνες της βροχής να νιώσουμε φθινόπωρο.
Υπήρχε κι ο χρόνος για λίγο Netflix και Nova. Ξεκίνησα αντιστοίχως το The Sandman γιατί ήταν από τα αγαπημένα μου κόμικ και μέχρι στιγμής δεν με έχει απογοητεύσει, η ατμόσφαιρα μεταφέρεται άψογα ως το δεύτερο επεισόδιο, ενώ για το Normal People που με ενθουσίασε τα γράφω αναλυτικά εδώ.
Απόψε το πρόγραμμα με βγάζει λίγο εκτός Αθηνών, να δω την παράσταση Παράλληλα κείμενα ή Οι επισκέπτριες από την Ομάδα Ντουθ στο Αρχαιολογικό Μουσείο Ερέτριας, αλλά για όσους θέλουν και θάλασσα, και μουσική και πόλη στο Θέατρο Μαίρη Αρώνη στον Άλιμο, ο Παντελής Αμπαζής δημιουργεί με ξεχωριστούς καλεσμένους τη θερινή του μπουάτ. Απόψε θα είναι με τον Βασίλη Καζούλη, ενώ δε θα λείψει κι ένα μίνι αφιέρωμα στον Σταμάτη Κόκοτα.
Τα Σαββατόβραδα στην καλοκαιρινή πόλη απαιτεί λίγο σινεφίλ σινεμαδάκι κι έτσι δε θα χάσω την Έβδομη Σφραγίδα στις 22.50 στο σινέ Παναθήναια. Ναι, την έχω ξαναδεί στην εφηβεία, αλλά τι να καταλάβεις από Μπέργκμαν; Επιπλέον, θα ήθελα να δω τη διάσημη παρτίδα σκάκι στο μεγάλο πανί απ’ ό,τι σε DVD (τότε στα 20 υπήρχαν και τέτοια).
Η Κυριακή είναι η τέλεια μέρα να ξεκινήσεις ένα βιβλίο… και να το τελειώσεις. Κάτι τέτοιο μου συνέβη όταν έπιασα στα χέρια μου την Κιμωλία του Δημήτρη Κωστόπουλου από τις εκδόσεις Αλεξάνδρεια, αφού είναι τόσο καλογραμμένο που κυλάει σαν νεράκι. Ιστορικά γεγονότα, φαντασία και πολλές συμπτώσεις μπλέκονται στην αφήγηση της ιστορίας δύο οικογενειών που ξεκινούν και τελειώνουν το ταξίδι τους στη Λέρο.
Δευτέρα μάλλον οι περισσότεροι θα είμαστε για δουλειά, αλλά υπάρχει ακόμη χρόνος για εξορμήσεις με καλοκαιρινά vibes. «Το αίνιγμα του χαμένου θεού» σε κείμενο και σκηνοθεσία Χριστόφορου Χριστοφή παρουσιάζεται στο Κορωπί, στο Θέατρο Δεξαμενής. Η γαλλική κομεντί «Οι έρωτες της Αναΐς» έρχεται σε διάφορα θερινά της Αθήνας όπως το Λιλά, το Ατενέ και το Λάουρα, ενώ είναι μια τέλεια ευκαιρία για φαγητό και κοκτέιλ στο Black Duck Garden με την απαραίτητη urban αισθητική.
Προσωπικά αγαπημένη μουσική υπόκρουση στο αμάξι ή στα ακουστικά; «Όντως», ο νέος δίσκος των Χατζηφραγκέτα που συνδυάζει καλοκαιρινές καταστάσεις με καυστικό χιούμορ που αναδεικνύει εικόνες πόλης και νησιών.
