ΑΦΟΥ(Φ) | Editorial | Τεύχος #94

Αφού ξεφύγαμε από τα μικροαστικά Σαββατοκύριακα στη Λούτσα και στη Ραφήνα και τα αντικαταστήσαμε με τριήμερα σε Αργοσαρωνικό και Μύκονο.
Aφού εξεγερθήκαμε ενάντια στα μωσαϊκά, τις άσπρες πλαστικές καρέκλες και τα αντικαταστήσαμε με το λαμινέιτ και το ιμιτασιόν πλακάκι.
Αφού καταγγείλαμε τα στερεότυπα, τους αναχρονισμούς και το συντηρητισμό και τα αντικαταστήσαμε με ριζοσπαστικό ξερολισμό και δήθεν ελευθεριακότητα.
Αφού αναποδογυρίσαμε το είναι μας και το συλλογικό εγώ μας και το αντικαταστήσαμε με την παντοκρατορία των σιναφιών και το τοτέμ-εγώ ενός υπερμεγέθους ατόμου.
Αφού αντικαταστήσαμε τη γνώση με τη γνώμη, την ανθρώπινη ευγένεια με τη λαιμητόμο του πολίτικαλι κορέκτ, τη δικαιοσύνη με τα πρωινάδικα, τη Μαλβίνα με τη Φαίη.

Αφού, αφού, αφού…

Η χρονιά που πέρασε ήταν χρονιά διάσπασης: εμβολιασμένοι και ανεμβολίαστοι, ουκρανόφιλοι και ρωσόφιλοι, πατριδολάτρες και εθνομηδενιστές, λατινοπουλικοί και ακριτικοί (της Έλενας Ακρίτα ντε).
Η Κρήτη είναι τουρκική; Tο Αιγαίο ανήκει στα ψάρια του; Γαύδο πότε θα πάμε; Τι γυρεύει ένα λιοντάρι σε πάρτι στη Μύκονο; Ο Τσιτσιπάς ραίνει με ελαιόλαδο και ρίγανη την κόμη του; Πότε θα γίνουν εκλογές; Είν’ωραία η Λιβαδειά με ή χωρίς αιτία; Τι δουλειά έχει μια πάπια στην Κυψέλη; Γιατί κυνηγάμε τους κατασκηνωτές; Η Πόλη Ζει ή παραπαίει; Γιατί συμβαίνουν όλα μαζί κι όχι ένα ένα; Κάθε πότε σου ’ρχεται να αναφωνήσεις «σκυλίιιιι»;

Ετοιμαζόμαστε για τις διακοπές – κάποιοι ξεκίνησαν κιόλας. Οδεύουμε προς μια μεγάλη αναστάτωση και αυτό είναι το καλό νέο. Το κακό είναι πως ψυχικά, μάλλον δεν είμαστε έτοιμοι.

Εκτός από τη Γαύδο και τη Μύκονο, υπάρχει και ένα Καστελόριζο.

Ραντεβού το φθινόπωρο και σόρυ για το ύφος, αλλά αυτοί είμαστε.

Καλές βουτιές!
Καλό καλοκαίρι!
ΧΡΥΣΑΝΘΟΣ ΞΑΝΘΗΣ

Σεβασμός και αγάπη για όσους το καλοκαίρι είναι δύσκολο

Να μην ξεχνάμε ότι κι αν εμείς έχουμε χαλαρώσει, υπάρχουν και κάποιοι που το καλοκαίρι δεν περνούν και πολύ καλά. Ίσως χρειάζονται τη βοήθειά μας ή απλώς τη σκέψη μας. Σε κάθε περίπτωση, χρειάζονται το σεβασμό και την ευγένειά μας.
• Οι ηλικιωμένοι που θα περάσουν πολλές μέρες μόνοι τους θα χαρούν αν ακούσουν τη φωνή μας, έστω και από το τηλέφωνα.
• Σκυλάκια και γατάκια της γειτονιάς χρειάζονται ένα μπολάκι με νερό γιατί η ζέστη αυξάνεται.
• Οι εργαζόμενοι στο λιοπύρι αξίζουν την κουβέντα μας κι ένα χαμόγελο. Και να μην τους προσθέτουμε δουλειές.
• Οι άστεγοι ίσως χρειάζονται ένα μπουκαλάκι νερό αν δεν έχουν βρεθεί στις δομές των Δήμων.
• Οι οδηγοί σε παπάκια και κάθε λογής οχήματα θέλουν την προσοχή μας γιατί είναι όλη μέρα στο δρόμο. Αφήστε τα βρισίδια, τις μούτζες και τις μαγκές. Δεν χωρούν σε καμία εποχή πια.
• Οι απανταχού μόνοι σε ένα μέρος είναι μόνοι για κάποιο λόγο. Τι θα μας κοστίσει να γνωριστούμε και να φτιάξουμε ένα νέο καλοκαιρινό παρεάκι;

ΑΝΤΑ ΚΟΥΓΙΑ