Δυναμικά με το οκτωβριανό αεράκι
Δεν ξέρω για εσάς, αλλά η πιο σημαντική ασχολία αυτού του μήνα που με αγχώνει ιδιαιτέρως είναι να κατεβάσω τα χειμωνιάτικα και να ανεβάσω τα καλοκαιρινά ρούχα. Να σας πω την αλήθεια, πιο αγχωτικό είναι να το σκέφτομαι παρά να το κάνω, αλλά anyway. O Οκτώβριος (χωρίς μ και με ωμέγα, σας παρακαλώ – πολλά έχουν δει τα μάτια μου, μ’αυτό μου φέρνει τρόμο) μπήκε αεράτος, δροσερός, με διάθεση αλλαγής.
Ο χειμώνας άρχισε να αχνοφαίνεται και κάθε χειμώνα τρώμε λίγο περισσότερο – μας παίρνει. Έτσι, παρήγγειλα από τα Goody’s στη Φωκίωνος κάτι που με ταξίδεψε στα εφηβικά σχολικά χρόνια που καθόμουν με τη φίλη μου τη Χ. μετά το σχολείο και κουτσομπολεύαμε τους πάντες. Μετά την παραγγελία, βάζοντας ολοταχώς εμπρός για πίσω, μπήκαν στο repeat οι FFC και το «Σε κάποιου Οκτώβρη την αυγή».
Κι επειδή η νοσταλγία είναι «σαν το κακό κρασί, που φέρνει ζαλάδα το πρωί», είπα να πάω να πιω cocktail στο Pismo στην πλατεία Αγίου Γεωργίου να θυμηθώ ότι έχω πατήσει τα τριάντα προ πολλού και ν’ αφήσω τους FFC σε κάποιου άλλου Οκτώβρη την αυγή.
Έτσι, ημέρα Πέμπτη ξεκίνησα μια βολτίτσα προς Εξάρχεια και Κολωνάκι. Επειδή ετοιμάζουμε αφιέρωμα δυνατό για το τεύχος του Οκτωβρίου και την επέτειο της 28ης, βρέθηκα στο Χώρο Ιστορικής Μνήμης στην οδό Κοραή 4. Δε θα πω παραπάνω (ούτε καν πού αλλού πήγα) για να σας κρατήσω σε αγωνία μέχρι τις 26 που κυκλοφορούμε, οπότε έως τότε ξεφυλλίστε μας εδώ.
Εκεί ανάμεσα στις βόλτες πέρασα από την Πρωτοπορία και αγόρασα το «Έζησα την Αθήνα της Μπελ Επόκ» από τις εκδόσεις Polaris με 150 εικόνες από το αρχείο Αλέκου Λιδωρίκη και από τον τύπο της εποχής· με ορμητήριο το πατρικό του σπίτι της Πανεπιστημίου 10 και σκηνικό ζωής τους δρόμους και τα κτίρια, τα καφενεία, τα θέατρα, τα κοσμικά σαλόνια, τους χορούς και τα καμπαρέ της πόλης, ο Μίλτος Λιδωρίκης συνομίλησε με τους γραφικούς καθημερινούς τύπους, τον απλό κόσμο αλλά και τους συγγραφείς και τους καλλιτέχνες, γνώρισε τους βασιλιάδες, πρίγκιπες και αυλικούς, τους αριστοκράτες, τους συγγενείς αγωνιστών της Επανάστασης του 1821, τους διαπρεπείς πολιτικούς, ποιητές, συγγραφείς, τους ηθοποιούς και τους επιστήμονες, τις κομψές Αθηναίες καλλονές και τις φανταχτερές κοκότες. Ο αξιαγάπητος… Μερτιάδης των κατοίκων του Λιδωρικίου, έζησε, γεύτηκε και λάτρεψε την αντιφατική Αθήνα της Μπελ Επόκ μεταφέροντας κατά τον Άγγελο Τερζάκη παντού ένα ξεχείλισμα ζωής, μια φλόγα, έναν ενθουσιασμό όλο νιάτα. Αυτή η ατμόσφαιρα διαποτίζει το παρόν οδοιπορικό, που αποτελεί ένα μοναδικό χρονικό ζωής αλλά και μια πολύτιμη μαρτυρία της μεταμόρφωσης της Αθήνας σε μεγαλούπολη. Ανυπομονώ να δω λίγο με τα μάτια του Λιδωρίκη την Αθήνα μιας τόσο μακρινής εποχής.
Κολοκοτρώνη 9
Παρασκευούλα λίγο μουντή, αλλά δε θα παραλείψω να πάω στην Kolokotroni 9 να απολαύσω Θανάση Καρανίκα (που δεν ήρθε σήμερα στο δίπλα γραφείο και ένιωσα μόνη σαν το λεμόνι) με τα ακουστικά του πίσω από την κονσόλα. Σάββατο θα πεταχτώ ως το θέατρο Άλσος που είναι δίπλα μας να ακούσω Μποφίλιου, ενώ Κυριακή ξεκινάει Ο Μεγάλος Περίπατος του Πέτρου στο Νέο Θέατρο Βασιλάκου σε σκηνοθεσία Τάκη Τζαμαργιά οπότε θα πάρω τα παιδιά των φίλων μου και θα πάμε.
Από Δευτέρα ξανά στην καθημερινότητα, ανάμεσα στα στενά της πόλης και λέω να ξεκινήσω την εβδομάδα μου πίνοντας καφέ κάπου στην Κυψέλη με την Χ. που προανέφερα. Το τάξαμε στους εαυτούς μας και θα το κάνουμε!
Προτεινόμενη ποδαράτη βόλτα εβδομάδας: Ξεκινάς από Αρχελάου, χαζεύεις το πιο ωραίο σημείο του Παγκρατίου, πιάνεις την ανηφοριά και φτάνεις Σκοπευτήριο Καισαριανής. Έχω τους λόγους μου. Περπάτησα με τα Αντάρτικα στα ακουστικά σε διεύθυνση Θάνου Μικρούτσικου. Επίκαιρα ονειρικό.