Η εκπαίδευση στις άλλες χώρες
Τα εκπαιδευτικά συστήματα είναι σαν μια χρωματική παλέτα. Τα χρώματα είναι πολλά και διαφορετικά, μα κάπου κάπου το ένα συναντά το άλλο δημιουργώντας καινούριες αποχρώσεις. Έτσι και τα εκπαιδευτικά συστήματα ανά τον κόσμο.
Με τις ομοιότητες αλλά και τις διαφορές τους, τα θετικά και τα αρνητικά τους στοιχεία, όλα έχουν κάτι να μας δείξουν για την κουλτούρα, για τον πολιτισμό της κάθε χώρας. Αν και τα περισσότερα εκπαιδευτικά συστήματα συγκλίνουν ως προς τον διαχωρισμό τους σε πρωτοβάθμια, δευτεροβάθμια και τριτοβάθμια εκπαίδευση, η κάθε χώρα διαφοροποιείται στα επιμέρους στοιχεία, δίνοντας βάση σε διαφορετικά μαθήματα ανά σχολική βαθμίδα και εφαρμόζοντας ξεχωριστές εκπαιδευτικές μεθόδους. Από τον παραδοσιακό τρόπο εκπαίδευσης, που κέντρο του βάζει τον “παντογνώστη” καθηγητή να μεταλαμπαδεύει τη γνώση, σε πιο προχωρημένες και βιωματικές εκπαιδευτικές πρακτικές, που τοποθετούν καθηγητές και μαθητές ως ισότιμους συνομιλητές και συνοδοιπόρους στα νέα μονοπάτια της γνώσης, παρακάτω κάνουμε τον γύρο του κόσμου της εκπαίδευσης σε 5 σελίδες!
ΔΑΝΙΑ
Εκπαιδεύοντας τους πιο ευτυχισμένους ανθρώπους.
Ένα αφιέρωμα σε διαφορετικά εκπαιδευτικά συστήματα ανά τον κόσμο δεν θα μπορούσε να μην περιλαμβάνει τη Δανία. Οι λόγοι λίγο-πολύ γνωστοί. Η Δανία εμφανίζεται πάντα πολύ ψηλά στους πίνακες κατάταξης με τους πιο ευτυχισμένους ανθρώπους στον κόσμο. Όμως, ένας ευτυχισμένος ενήλικας σημαίνει ότι υπήρξε και χαρούμενο παιδί! Αυτός ο αναλογικός συλλογισμός με οδήγησε στο να αναζητήσω ποιο διαφορετικό εκπαιδευτικό τρόπο διαπαιδαγώγησης -και κατά συνέπεια εκπαιδευτικό σύστημα- ακολουθούν οι Δανοί.
Ποιο είναι λοιπόν το μυστικό της ευτυχίας;
Η απάντηση βρίσκεται σε κάτι πολύ απλό, αλλά τόσο ουσιαστικό. Η βάση του εκπαιδευτικού συστήματος της Δανίας δεν είναι οι βαθμοί και οι ακαδημαϊκές επιδόσεις. Είναι κάτι πολύ βαθύτερο. Είναι η επαφή με το σώμα, η κατανόηση και έκφραση των συναισθημάτων, η κοινωνική και συναισθηματική ανάπτυξη των μαθητών. Τα σχολεία στη Δανία ενθαρρύνουν μια προσωπική αξιολόγηση για κάθε μαθητή, με βάση τις προσωπικές του αξίες και ικανότητες. Για τους Δανούς, ο κάθε άνθρωπος μπορεί να βρει τη θέση του στην κοινωνία βοηθώντας μέσα από τη δουλειά του.
Όλα τα παραπάνω ξεκινούν από την πρωτοβάθμια εκπαίδευση, για να μην πούμε ότι εμφυσούνται ήδη από την προσχολική ηλικία. Άλλωστε, η νομοθεσία της Δανίας το αναφέρει ρητά: Το σύστημα πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης πρέπει να παρέχει στους μαθητές όχι μόνο τις βασικές γνώσεις, αλλά και τις απαραίτητες δεξιότητες για την ανάπτυξη της προσωπικότητας του παιδιού.
Πώς περνούν λοιπόν τη μέρα τους οι μαθητές των μικρότερων τάξεων του Δημοτικού;
Εδώ, το παιχνίδι συνδυάζεται με τη μάθηση. Τα πρωτάκια και τα δευτεράκια ξεκινούν τη μέρα τους στο σχολείο καθισμένα κάτω με χνουδωτά αρκουδάκια και μαξιλαράκια αγκαλιά. Η δασκάλα τους διαβάζει ένα παραμύθι. Με αυτόν τον τρόπο, οι Δανοί εκπαιδευτικοί ενεργοποιούν τα αισθητήρια όργανα των μικρών, που θα τα βοηθήσουν στη συνέχεια να απορροφήσουν καλύτερα τα νέα ερεθίσματα, δηλαδή τη νέα γνώση! Έπειτα, σειρά έχει η Γλώσσα. Η διδακτική ώρα δεν διαρκεί ένα ατελείωτο δίωρο, όπως συνηθίζεται στα ελληνικά σχολεία, αλλά πολύ γρήγορα τη μάθηση διαδέχεται το παιχνίδι. Η προσπάθεια των μικρών μαθητών να κατακτήσουν τις νέες πληροφορίες επιβραβεύεται με διάλειμμα χαλάρωσης.
Το 10 τάξιο βασικό σχολείο
Η για ένα χρόνο φοίτηση στο νηπιαγωγείο, για έξι χρόνια στο Δημοτικό και για τρία χρόνια στο Γυμνάσιο είναι υποχρεωτική και γίνεται στο ίδιο εκπαιδευτικό ίδρυμα. Δηλαδή, οι μαθητές δεν αλλάζουν σχολείο από το Νηπιαγωγείο στο Δημοτικό, ούτε όταν έρχεται η ώρα της εισαγωγής τους στο Γυμνάσιο. Γι’ αυτό, στη Δανία χρησιμοποιείται μια κοινή ονομασία για το σχολείο αυτό, στο οποίο πρέπει να φοιτήσουν όλοι οι μαθητές από τα 6 μέχρι τα 16 τους χρόνια (folkeskole). Ο ενδέκατος χρόνος, σα να λέμε η Α’ Λυκείου, είναι προαιρετικός, αλλά γίνεται και πάλι στο ίδιο σχολείο. Η ιδέα πίσω από το folkeskole είναι να δημιουργηθεί μια μαθητική κοινότητα που θα παραμείνει ίδια για 10 ή 11 χρόνια, ώστε οι μαθητές να μοιράζονται ίδιες εμπειρίες σε όλα τα μαθήματα με τους συνομηλίκους τους.
—
01. Ευημερία (trivsel): Έννοια που συμπυκνώνει τη βασική αρχή του εκπαιδευτικού συστήματος της Δανίας. Η ακαδημαϊκή επιτυχία προϋποθέτει την προσωπική ευτυχία, καθώς σύμφωνα με τους Δανούς όταν νιώθουμε καλά, μαθαίνουμε ευκολότερα. Γι’ αυτόν τον λόγο, στη Δανία το να έχουν οι μαθητές υψηλό trivsel, είναι πολύ πιο σημαντικό από τις υψηλές βαθμολογίες στις εξετάσεις.
02. Μοναδικότητα (differentiere): Οι Δανοί μαθητές αντιμετωπίζονται ως μοναδικά άτομα, με διαφορετικά δυνατά σημεία και αδυναμίες. Σε αντίθεση με τα παραδοσιακά εκπαιδευτικά συστήματα που προάγουν τη “συγκλίνουσα σκέψη”, αυτή δηλαδή που κρίνει και αξιολογεί, στη Δανία έχουν υιοθετήσει την “αποκλίνουσα σκέψη”, που προωθεί τη φαντασία και τις νέες ιδέες.
03. Η άποψη του παιδιού (barnesyn): Barnesyn σημαίνει να βλέπουμε τη ζωή μέσα από τα μάτια ενός παιδιού. Με όρους παιδαγωγικούς, είναι η κατανόηση από τη μεριά των ενηλίκων αυτών που θέλουν να μαθαίνουν τα παιδιά. Εκείνα δείχνουν τον δρόμο για το τι είναι σημαντικό και ενδιαφέρον στη μάθηση.
ΝΟΤΙΑ ΚΟΡΕΑ
Μια θεσμοθετημένη κακομεταχείριση του παιδιού
Στην άλλη άκρη της υδρογείου υπάρχει ένα εκπαιδευτικό σύστημα εκ διαμέτρου αντίθετο από αυτό των Δανών. Ο λόγος για την Νότια Κορέα. Εδώ η κουλτούρα δεν στηρίζεται στο ταλέντο και τις ιδιαίτερες κλίσεις του κάθε ατόμου, παρά μόνο στην σκληρή δουλειά και την εργατικότητα. Δεν είναι τυχαίο που οι μαθητές της Νότιας Κορέας κατέχουν κορυφαίες θέσεις στον διεθνή διαγωνισμο PISA, έναν διαγωνισμό που μετράει κατά κάποιο τρόπο τις επιδόσεις των μαθητών από όλο τον κόσμο. Η πρωτιές όμως δεν έρχονται αβίαστα. Η Νότια Κορέα έχει τη φήμη της χώρας με το σκληρότερο εκπαιδευτικό σύστημα, που αντιμετωπίζει τη σχολική επιτυχία ως διαβατήριο για επαγγελματική καταξίωση και κοινωνική διάκριση.
Η γενναιοδωρία του κράτους
Ο εξαντλητικός ανταγωνισμός είναι βέβαια πρακτική που πηγάζει πρωτίστως από το κράτος, το οποίο δίνει ιδιαίτερη βαρύτητα στην εκπαίδευση. Η γενναία κρατική χρηματοδότηση φτάνει έως και το 75% των εκπαιδευτικών αναγκών -πράγμα που μας κάνει να τρίβουμε τα μάτια μας. Η ευρεία αξιοποίηση των νέων τεχνολογιών πληροφορίας και επικοινωνίας δεν είναι είδος πολυτελείας στα νοτιοκορεάτικα σχολεία. Οι μαθητές χρησιμοποιούν ψηφιακά βιβλία, ασύρματο δίκτυο και δικό τους υπολογιστή!
Σχολείο-Φροντιστήριο και τούμπαλιν
Το εβδομαδιαίο πρόγραμμα περιλαμβάνει εκτός από τα κλασικά μαθήματα κορεάτικης γλώσσας, μαθηματικών, φυσικής, αγγλικών και το μάθημα της ηθικής εκπαίδευσης, ώστε να γαλουχηθούν πολίτες με αξίες και -υπέρμετρο θα έλεγα!- σεβασμό. Αφού χτυπήσει το κουδούνι για το σχόλασμα, οι μαθητές καθαρίζουν την τάξη τους -ναι, καλά είδατε, οι μαθητές είναι υποχρεωμένοι να συμμετέχουν στον καθαρισμό της τάξης τα απογεύματα- και μετά τρέχουν στα φροντιστήρια, τα οποία τελικά δεν είναι μόνο ελληνικό συνήθειο! Τα cram schools -έτσι λέγονται αυτά τα φροντιστήρια- μπορούν να χαρακτηριστούν ως άψυχα ιδρύματα που αποτελούνται από δωμάτια το ένα δίπλα στο άλλο, χωρισμένα με λεπτούς τοίχους, φωτισμένα με δυνατές λάμπες και γεμάτα από μαθητές που αποστηθίζουν αγγλικό λεξιλόγιο, κορεάτικη γραμματική και μαθηματικούς τύπους. Οι μαθητές πηγαίνουν εκεί μετά το σχολείο και κάθονται μέχρι τις 10 το βράδυ ή ίσως και παραπάνω! Ακόμα και το Σάββατο δεν αποτελεί ημέρα διασκέδασης, καθώς οι μαθητές μπορεί να μην πηγαίνουν σχολείο, αλλά συνηθίζουν να παρακολουθούν προγράμματα αυτο-διδασκαλίας σε ήσυχες αίθουσες.
Μαμάδες-ντετέκτιβς
Αν πιστεύετε ότι οι Ελληνίδες μαμάδες είναι αυστηρές με το διάβασμα των παιδιών τους, τότε πρέπει να γνωρίσετε μια Νοτιοκορεάτισσα και θα αλλάξετε αμέσως γνώμη! Οι μητέρες στη Νότια Κορέα έχουν τον ρόλο του επιστάτη, γι’ αυτό και συνηθίζουν να τις αποκαλούν “educational agents”, αφού επιβλέπουν κάθε λεπτό τα παιδιά τους για να εξασφαλίσουν ότι διαβάζουν.
—
1. Οι σχολικές “παντόφλες”: Οι μαθητές της Νότιας Κορέας δεν μπορούν να εισέλθουν στον χώρο του σχολείου με τα παπούτσια τους! Για την ακρίβεια, πριν μπουν στο σχολείο βγάζουν τα παπούτσια που φορούν εκτός σχολικού χώρου, για να φορέσουν “παντόφλες”! Το κάθε σχολείο αποφασίζει ποιο μοντέλο παπουτσιών εσωτερικού χώρου θα φορούν οι μαθητές του.
2. Το ύψος μετράει: Δυστυχώς, οι Νοτιοκορεάτες μαθητές δεν μπορούν να κάτσουν στο ίδιο θρανίο με τον καλύτερό τους φίλο, γιατί κάθονται με βάση το ύψος τους! Οι πιο ψηλοί είναι οι τυχεροί που πιάνουν πάντα τις πίσω θέσεις, αφήνοντας τα μπροστινά θρανία για τους κοντύτερους συμμαθητές τους!
3. Απαγορεύονται οι πολύ στενές σχέσεις: Όποιος νομίζει ότι στα διαλείμματα μπορεί να χαλαρώσει φλερτάροντας με κάποιον συμμαθητή ή συμμαθήτριά του είναι πολύ γελασμένος! Το να βγαίνεις ραντεβού με συμμαθητή σου μπορεί να οδηγήσει σε αποβολή! Μάλιστα, όποιος “δώσει” συμμαθητές του που διατηρούν κρυφή σχέση επιβραβεύεται, γι’ αυτό προσοχή στους χαφιέδες!
ΝΟΤΙΟΣ ΑΦΡΙΚΗ
Η ευημερία του κράτους περνά από την εκπαίδευση
Το οδοιπορικό στη γνώση συνεχίζεται στη μαύρη ήπειρο. Σειρά έχει η Νότιος Αφρική. «Η εκπαίδευση είναι η μεγάλη μηχανή της προσωπικής ανάπτυξης. Είναι το πιο ισχυρό όπλο για να αλλάξεις τον κόσμο», είπε ο Νοτιοαφρικανός Νέλσον Μαντέλα, θερμός πολέμιος του Απαρτχάιντ. Όμως, η τωρινή πραγματικότητα απέχει πολύ από αυτό που είχε ονειρευτεί. Σε μια χώρα που κατέχει τη δεύτερη θέση στην αφρικανική οικονομία, μετά τη Νιγηρία, η εκπαίδευση φαίνεται να παραμένει προνόμιο των ευπορότερων. Στο νότιο άκρο της μαύρης ηπείρου μένουν ακόμα άσβηστα τα σημάδια του απαρτχάιντ ακόμα και στον τομέα της εκπαίδευσης.
Ποια είναι η πραγματικότητα των σχολείων στη Νότιο Αφρική;
Υποδομές που καταρρέουν, υπερπλήρεις αίθουσες διδασκαλίας και φτωχά εκπαιδευτικά αποτελέσματα είναι η κληρονομιά που άφησε το απαρτχάιντ. Για την ακρίβεια, πολλά σχολεία συνεχίζουν να επωμίζονται τις πολιτικές και οικονομικές συνέπειες μιας πολιτικής που χώριζε τους ανθρώπους με βάση το χρώμα του δέρματος. Πού γεννήσατε το παιδί σας; Πόσο πλούσιοι είστε; Να δω καλύτερα το χρώμα σας! Τρία κριτήρια από τα οποία εξαρτάται η ένταξη των παιδιών στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση. Ωστόσο, η καταγωγή δεν διασφαλίζει την ποιότητα της εκπαίδευσης, αφού υποδομές και εγκαταστάσεις παραμένουν σε εξαιρετικά χαμηλά επίπεδα.
Η φοίτηση στο σχολείο
Τα σχολεία στη Νότιο Αφρική έχουν δίδακτρα, τα οποία καθορίζονται στις ετήσιες δημόσιες συνεδριάσεις των διοικητικών οργάνων των σχολείων. Σε αυτές, οι γονείς ψηφίζουν για το ποσό που θα καταβληθεί. Οι γονείς που δεν έχουν τη δυνατότητα να πληρώσουν τα σχολικά δίδακτρα μπορούν να υποβάλουν αίτηση στα διοικητικά όργανα του σχολείου που θα φοιτήσει το παιδί τους για μερική ή πλήρη απαλλαγή από την πληρωμή των σχολικών διδάκτρων. Ένας κανονισμός που ισχύει επίσης είναι ότι τα σχολεία δεν πρέπει να χρεώνουν δίδακτρα για τα ορφανά. Μέχρι το 2019 υπήρχε ένας κανονισμός που απαγόρευε να εγγράφονται στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση παιδιά χωρίς πιστοποιητικό γέννησης, κάτι που καταργήθηκε, όταν το Ανώτατο Δικαστήριο της Νότιας Αφρικής αποφάνθηκε ότι η καθολική συμμετοχή των παιδιών στην εκπαίδευση είναι ένα σημαντικό κοινωνικοοικονομικό δικαίωμα, που στοχεύει στην προώθηση και ανάπτυξη της προσωπικότητας, των ταλέντων και των πνευματικών και σωματικών ικανοτήτων του παιδιού.
Η διδασκαλία του χορού
Τι γίνεται με τις κλασικές τέχνες όπως το μπαλέτο; Είναι ευρέως αποδεκτό ότι το να μαθαίνει κανείς να χορεύει δίνει στον άνθρωπο πολλά οφέλη εκτός από το να κινείται με χάρη. Στο Γιοχάνεσμπουργκ πολλά παιδιά μη προνομιούχων οικογενειών επενδύουν στην εκπαίδευσή τους στο μπαλέτο. Το να χορεύει κανείς στο θέατρο είναι σημαντικό για πολλούς Νοτιοαφρικανούς χορευτές. Τρανό παράδειγμα η σχολή χορού Joburg, μία από τις μεγαλύτερες και πιο επιτυχημένες της χώρας, που δίνει την υπόσχεση στους μαθητές για επαγγελματική αποκατάσταση τόσο στο κλασικό μπαλέτο όσο και στον μοντέρνο χορό.
—
1. Η γλώσσα διδασκαλίας: Πριν το 2009, τα σχολεία έπρεπε να διδάσκουν αγγλικά από την 3η τάξη, ενώ από την επόμενη τάξη όλα τα μαθήματα γίνονταν στα αγγλικά. Από το 2009, τα σχολεία διδάσκουν τα αγγλικά από την 1η τάξη, με εξαίρεση ορισμένα σχολεία που κάνουν όλα τα μαθήματα στην αφρικανική γλώσσα.
2. Βία στο σχολείο: Η Νοτιοαφρικανική Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων διαπίστωσε ότι το 40% των παιδιών έχουν υπάρξει θύματα εγκληματικότητας στο σχολείο, ενώ πάνω από το ένα πέμπτο των σεξουαλικών επιθέσεων σε παιδιά της Νότιας Αφρικής διαπιστώθηκε ότι έγινε σε σχολεία. Οι συμμορίες και τα επικίνδυνα όπλα συνθέτουν τη σχολική πραγματικότητα του Κέιπ Τάουν, πρωτεύουσας της Νότιας Αφρικής.
3. Σχολική αποτυχία: Η υποχρεωτική εκπαίδευση στη Νότιο Αφρική διαρκεί από τα 7 έως τα 15 χρόνια του παιδιού, με το ποσοστό συμμετοχής να ανέρχεται στο 96,6%. Δυστυχώς, όταν πρόκειται για το Λύκειο, το ποσοστό των μαθητών πέφτει κατακόρυφα στο 64,3%. Η δυσκολία των μαθητών να ανταπεξέλθουν στις απαιτήσεις των μαθημάτων είναι ιδιαίτερα εμφανής, καθώς το 24,3% του συνόλου των μαθητών είναι 20άρηδες που βρίσκονται ακόμα στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση.
ΜΠΑΡΜΠΑΝΤΟΣ
Η ευημερία του κράτους περνά από την εκπαίδευση
Στην αναζήτηση “ιδιαίτερων” εκπαιδευτικών συστημάτων ανά τον κόσμο -με τα καλά τους, αλλά και τα κακά τους- σίγουρα δεν περίμενα να δω ένα νησί της Καραϊβικής, που μετρά μετά βίας 300 χιλιάδες κατοίκους, να προέχει ως κράτος με ένα από τα πιο οργανωμένα εκπαιδευτικά συστήματα. Ο λόγος γίνεται για το Μπαρμπάντος (αγγλικά: Barbados) -ένα νησί γνωστό σε αρκετούς ως γενέτειρα της ποπ τραγουδίστριας Ριάνα- που αποτελεί ανεξάρτητο κράτος από το 1966, όταν και έλαβε την ανεξαρτησία του από τη Βρετανία, ενώ μόλις το 2021 άφησε πίσω τους δεσμούς του με την αγγλική μοναρχία, με το πολίτευμα να μεταβάλλεται σε Κοινοβουλευτική Δημοκρατία.
Λίγα ιστορικά στοιχεία
Το Μπαρμπάντος δεν είναι απλά ένα γνωστό τουριστικό θέρετρο και ένας αγαπημένος προορισμός διακοπών για την πλειοψηφία των Αμερικάνων. Πρόκειται για μια αναπτυγμένη και ειρηνική χώρα, που κατάφερε να εξασφαλίσει ένα υψηλό βιοτικό επίπεδο, επενδύοντας πρωτίστως στην εκπαίδευση των μόνιμων κατοίκων της. Έτσι, αν και η απαρχή της επίσημης εκπαίδευσης στο νησί πηγαίνει πίσω στο 1680, το Μπαρμπάντος μετά την Ανεξαρτησία του το 1966 ξόδεψε 15 δις δολάρια στην εκπαίδευση, ένα ποσό αστρονομικό για μια τόσο μικρή χώρα, κάνοντας φανερό πόσο σημαντική είναι η οργάνωση αυτού του τομέα για την άνθιση ενός κράτους.
Παρόλο που η εκπαίδευση βασίζεται στο βρετανικό μοντέλο, το κράτος φρόντισε για την ανάπτυξη ενός παιδαγωγικού συστήματος που να ανταποκρίνεται πλήρως στην κοινωνική πραγματικότητα και στις ανάγκες του Μπαρμπάντος. Το αποτέλεσμα κρίνεται κάτι παραπάνω από επιτυχημένο: από το 1960 κιόλας η πρόσβαση στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση έγινε εφικτή για όλα τα παιδιά, ρίχνοντας τον αναλφαβητισμό σε ποσοστό μικρότερο του 1%! Μάλιστα, το 2009 δαπανήθηκαν 290 εκατομμύρια δολάρια για να αναβαθμιστούν όλα τα σχολεία με νέες τεχνολογίες.
Και πώς οργανώνεται το σχολείο στο Μπαρμπάντος;
Αρχικά, η πολιτεία έχει μεριμνήσει να υιοθετηθούν μαθητοκεντρικές μεθοδολογίες εκπαίδευσης σε όλα τα σχολεία, θέτοντας την εκπαιδευτική διαδικασία κομμένη και ραμμένη στις ανάγκες των μαθητών. Μάλιστα, το κράτος δίνει την ευκαιρία και για homeschooling έπειτα από αίτηση των γονιών. Επιπλέον, η εκπαίδευση των δασκάλων αποτελεί μια δια βίου διαδικασία: Οι δάσκαλοι καταρτίζονται συνεχώς παρακολουθώντας σεμινάρια που αφορούν αποτελεσματικότερες μεθόδους διδασκαλίας και εκπαιδεύονται στη χρήση νέων τεχνολογιών. Το κράτος του Μπαρμπάντος έχει κατανοήσει ότι η εκπαίδευση είναι ένας ζωντανός οργανισμός, όπως και οι μαθητές στους οποίους απευθύνεται, που συνεχώς εξελίσσεται και γι’ αυτό έχει ανάγκη από ενημέρωση και εκσυγχρονισμό
—
1. Το Δημοτικό στο Μπαρμπάντος: Διαρκεί 6 χρόνια, όπως και στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα, με τη διαφορά ότι εδώ τα παιδιά ξεκινούν στην ηλικία των 5 ετών. Μάλιστα, για να διασφαλιστεί η συμμετοχή όλων των παιδιών στην Πρωτοβάθμια εκπαίδευση ανεξαρτήτως οικονομικής κατάστασης της οικογένειας, η πολιτεία παρέχει σχολικά γεύματα σε όλους τους μικρούς μαθητές.
2. Το Δημοτικό στο Μπαρμπάντος: Διαρκεί 6 χρόνια, όπως και στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα, με τη διαφορά ότι εδώ τα παιδιά ξεκινούν στην ηλικία των 5 ετών. Μάλιστα, για να διασφαλιστεί η συμμετοχή όλων των παιδιών στην Πρωτοβάθμια εκπαίδευση ανεξαρτήτως οικονομικής κατάστασης της οικογένειας, η πολιτεία παρέχει σχολικά γεύματα σε όλους τους μικρούς μαθητές.
3. Η Τριτοβάθμια Εκπαίδευση: Η φοίτηση είναι δωρεάν και διαρκεί τρία χρόνια σε προπτυχιακό επίπεδο. Η πολιτεία θεωρεί πολύ σημαντική την εισαγωγή των μαθητών στο Πανεπιστήμιο για τη βελτίωση της ποιότητας της ζωής του συνόλου, καθώς πιστεύει ότι οι απόφοιτοι μπορούν να συμβάλλουν στην ευημερία του κράτους με τις αποκτηθείσες γνώσεις.
ΗΝΩΜΕΝΑ ΑΡΑΒΙΚΑ ΕΜΙΡΑΤΑ
Εκεί που η εκπαίδευση συναντά τη διαφορετικότητα
Τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα είναι ένα ομοσπονδιακό κράτος αποτελούμενο από 7 εμιράτα. Μπορεί εμείς να τα έχουμε συνδέσει με το Ντουμπάι και το Άμπου Ντάμπι, αλλά στην πραγματικότητα πρόκειται για δύο μόνο πρωτεύουσες από τις 7 συνολικά. Σε όλα τα εμιράτα επίσημη θρησκεία είναι ο ισλαμισμός, ενώ επίσημη γλώσσα τα αραβικά. Αυτό που κάνει όμως ιδιαίτερη εντύπωση είναι πως στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα συνυπάρχουν 100 διαφορετικές εθνικότητες, με τους γηγενείς να αποτελούν μόνο το 20% του πληθυσμού. Τι εθνικότητες απαρτίζουν το υπόλοιπο 80%; Η μεγαλύτερη ομάδα μεταναστών στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα προέρχεται από την Ινδία, το Πακιστάν και το Μπαγκλαντές. Αυτή η ιδιαιτερότητα της χώρας αντικατοπτρίζεται σε όλες τις πτυχές της κοινωνίας, καθώς η κυβέρνηση εφαρμόζει πολιτική ανοχής σε άλλα θρησκεύματα. Η πολιτική συμπερίληψης δεν θα μπορούσε να λείπει από την εκπαίδευση.
Η εκπαίδευση σε ένα πολυπολιτισμικό περιβάλλον
Τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα άρχισαν να επικεντρώνονται στην οικοδόμηση ενός σύγχρονου εκπαιδευτικού συστήματος μαζικής κλίμακας μετά την ανεξαρτησία τους από τη Βρετανία το 1971. Τα τελευταία 50 χρόνια, η χώρα έφερε επανάσταση στο εκπαιδευτικό της σύστημα ευθυγραμμίζοντάς το τόσο με τη σύγχρονη όσο και με τη δυτική προσέγγιση. Το εκπαιδευτικό σύστημα στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα κατέστησε την εκπαίδευση υποχρεωτική για όλα τα παιδιά ηλικίας πέντε ετών και άνω, συμπεριλαμβανομένων των κατοίκων των ομογενών. Η πρωτοβάθμια και η δευτεροβάθμια εκπαίδευση σε ιδρύματα παρέχονται δωρεάν για κάθε υπήκοο των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων έως την ηλικία των 18 ετών.
Από την τρυφερή ηλικία των 18 μηνών τα παιδιά γίνονται δεκτά στους παιδικούς σταθμούς. Λόγω της πολυπολιτισμικότητας του περιβάλλοντος διδάσκονται από τόσο μικρά βασικές δεξιότητες ομιλίας στην αγγλική γλώσσα.
Στη συνέχεια, τα παιδιά ηλικίας 4 έως 5 ετών γίνονται δεκτά στο Νηπιαγωγείο, όπου διδάσκονται διάφορα μαθήματα όπως Αγγλικά, Αραβικά, Μαθηματικά, Μουσική και Τέχνη. Τα Θρησκευτικά είναι επίσης μέρος του προγράμματος σπουδών και οι μαθητές διδάσκονται την αντίστοιχη θρησκεία τους.
Οι μαθητές γίνονται δεκτοί στο δημοτικό σχολείο στα 6 τους έτη. Τα αραβικά είναι η πρώτη γλώσσα διδασκαλίας, με τα αγγλικά να διδάσκονται ως πρώτη ξένη γλώσσα. Λόγω όμως του μεγάλου ποσοστού μεταναστών στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, υπάρχει πληθώρα ιδιωτικών σχολείων, όπου η κύρια γλώσσα διδασκαλίας είναι τα Αγγλικά. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το Ντουμπάι, όπου πάνω από το 90% των σχολείων ανήκει στον ιδιωτικό τομέα. Ωστόσο, πολλά σχολεία διδάσκουν στα Αραβικά, και μερικά σε άλλες ξένες γλώσσες όπως Χίντι, Γαλλικά καθώς και Ρωσικά.
Μετά την ολοκλήρωση του δημοτικού, οι μαθητές συνεχίζουν τη φοίτησή τους στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Υπάρχουν δύο είδη γυμνασίων, τα κλασικά σχολεία που εστιάζουν σε ακαδημαϊκά μαθήματα και τα τεχνικά σχολεία που επικεντρώνονται στην παροχή συγκεκριμένων δεξιοτήτων στους μαθητές.
Η τριτοβάθμια εκπαίδευση είναι δωρεάν στα δημόσια ιδρύματα. Ωστόσο, υπάρχει μια πληθώρα ιδιωτικών Πανεπιστημίων που απευθύνονται κυρίως στους μετανάστες, και έχουν προκύψει από τη συνεργασία του εκπαιδευτικού συστήματος των Εμιράτων με Πανεπιστήμια του εξωτερικού.
1. Η εκπαίδευση είναι το κλειδί στην ανάπτυξη: Τα Εμιράτα γνωρίζουν ότι τα αποθέματα πετρελαίου και φυσικού αερίου δεν θα διαρκέσουν για πάντα. Για τον λόγο αυτό ακολουθούν μια συστηματική στρατηγική οικονομικής διαφοροποίησης, με αφετηρία την ενίσχυση της εκπαίδευσης. Βασική αποστολή η ανάπτυξη ενός εκπαιδευτικού συστήματος που θα δημιουργήσει μια ανταγωνιστική οικονομία υψηλής ειδίκευσης, βασισμένη στη γνώση.
2. Το Μοντέλο του Νέου Σχολείου: Τον Σεπτέμβριο του 2010 υιοθετήθηκε το Μοντέλο του Νέου Σχολείου (New School Model), βασισμένο σε αυτό της Νέας Νότιας Ουαλίας, που βρίσκεται στην Αυστραλία. Ένα πρόγραμμα σπουδών βασισμένο στην κριτική σκέψη, που παραγκωνίζει την παθητική αποστήθιση, καλώντας τον μαθητή σε ενεργό συμμετοχή.
3. Το ισχυρό ινδικό στοιχείο: Με ένα σημαντικό ποσοστό Ινδών ομογενών να κατοικούν στο Ντουμπάι, υπάρχουν αρκετά ινδικά σχολεία. Ένα εξαιρετικό παράδειγμα είναι το Ινδικό Γυμνάσιο, το οποίο ξεκίνησε το 1961 ως το πρώτο σχολείο που ενσωμάτωσε το ινδικό πρόγραμμα σπουδών.