Ένα «Rafale» από την Κύπρο…
Προ ολίγων ημερών τα πολυαναμενόμενα πολεμικά αεροσκάφη Ραφάλ – γαλλικής κατασκευής και προελεύσεως – διέσχισαν σε εντυπωσιακό σχηματισμό τον αττικό ουρανό, πραγματοποιώντας υπερπτήση πάνω από την Ακρόπολη.
Ως συνήθως οι αντιδράσεις υπήρξαν ποικίλες, ενδιαφέρουσες και σεβαστές, τόσο εντός των «ατσαλάκωτων» πολιτικών σαλονιών, όσο και στα καφενεία της γειτονιάς, εκεί όπου συνήθως πάλλεται η καρδιά της σιωπηλής και ανωνύμου λαϊκής πλειοψηφίας…: «Ελλάς Γαλλία Συμμαχία, αδελφέ!», «Η εθνική ασφάλεια είναι αδιαπραγμάτευτη», «Οι Γάλλοι κάνουν πράξη την ευρωπαϊκή αλληλεγγύη», «Οι εξοπλισμοί δεν προσφέρονται για επικοινωνιακές φιέστες», «Αν είχαμε τα σύνορα του Λιχτενσταϊν και την ιστορία του Λουξεμβούργου, δεν θα χρειαζόταν να δίνουμε το “μισό” μας ΑΕΠ για όπλα! Αλλά εδώ έχουμε να καλύψουμε μια περιοχή από τη Θράκη μέχρι την Κρήτη και από την Κέρκυρα μέχρι την… Κύπρο». Αυτό το τελευταίο, γλαφυρό (στο όριο της υπερβολής, ίσως), σχόλιο ενός νεαρού φίλου, από το Περιστέρι, μάς οδήγησε ταχέως στο «συρτάρι» των εθνικών αναμνήσεων…
Κατά το παρελθόν υπήρξαν εκφάνσεις εθνικής αλληλεγγύης από τον ελληνισμό, τον εκτός ελλαδικής επικρατείας, προς τη Μητέρα Πατρίδα, είτε με την αποστολή εθελοντών στρατιωτών είτε με τη μορφή εράνων.
Στην Κύπρο της Αγγλοκρατίας οι έρανοι για την ενίσχυση της Ελλάδας ήταν κάτι το σύνηθες. Αναλυτικότερα, σε πολλές περιπτώσεις εντοπίζονται μεγάλες παγκύπριες κινητοποιήσεις, όπως στα 1904-1906 (έρανος «Εθνικού Στόλου»), στα 1910-1911 (αγορά «Κυπριακής πυροβολαρχίας»), στους Βαλκανικούς Πολέμους, στη Μικρασιατική Εκστρατεία και στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Συγκεκριμένα, η προσπάθεια για αγορά πολεμικού αεροπλάνου από τους Κυπρίους είχε αρχίσει τον Ιούνιο του 1926. Τότε εκλέχθηκε επιτροπή για διενέργεια εράνων σε όλη την Κύπρο, για την προσφορά ενός αεροπλάνου «εις την αεροπορικήν άμυναν της ελευθέρας πατρίδος». Λίγους μήνες μετά, και ενώ το ζήτημα έτεινε να ατονήσει, ανέλαβε ο Μητροπολίτης της μικρότερης κυπριακής Επισκοπής, ο Κυρηνείας Μακάριος, ο Μυριανθεύς, την αγορά του αεροπλάνου με εράνους στη δική του Μητρόπολη. Ο Μακάριος Μυριανθεύς ήταν βετεράνος εθελοντής των Βαλκανικών πολέμων με μεγάλο ενδιαφέρον για την Παιδεία και τη νεολαία. Από τους εράνους στα 1926-1928 συγκεντρώθηκε το σεβαστό ποσό των 2.800 λιρών και έτσι, αγοράσθηκε ένα διθέσιο πολεμικό αεροπλάνο τύπου «Μπρεγκέ 19», γαλλικής (κατά σύμπτωσιν …) προελεύσεως. Το αεροπλάνο που αγοράσθηκε, πήρε το όνομα «Κυρήνεια».
Το πολεμικό αεροσκάφος «Κυρήνεια» που δώρισαν οι Κύπριοι στην Ελλάδα.
Σε αυτό το σημείο πρέπει να τονισθεί ότι η περίοδος που πραγματοποιήθηκε η αγορά του αεροπλάνου ήταν μια από τις πλέον δύσκολες οικονομικά για την Κύπρο. Οι χρονιές 1926 και 1927 ήταν περίοδος πρωτόγνωρης ανομβρίας και πολύ μειωμένης γεωργικής παραγωγής.
Μετά την ολοκλήρωση των εράνων του 1926-1928, ο ποιητής Ιωάννης Περδίος έγραψε τους παρακάτω στίχους, αφιερωμένους στον Κυρηνείας Μακάριο και στον αδάμαστο Λαό της Κύπρου:
«Με το Ράσο της Κερύνειας που φουσκώνει στον αγέρα
Και με του Λαού την φλόγα που την Κύπρον πυρπολεί,
Δώσαμε το πρώτο Δώρο στην Χρυσή μας την Μητέρα
Κι είθε πρώτο να μας φέρη το δικό της το φιλί!».
Από την πλευρά της Ελλάδας, η κυβέρνηση υποσχέθηκε πως ένα από τα πρώτα ταξίδια του αεροπλάνου θα ήταν στην Κύπρο. Δυστυχώς, (και αυτή) η υπόσχεση δεν υλοποιήθηκε…
Σήμερα, ένα περίπου αιώνα μετά από αυτή την έμπρακτη έκφραση εθνικής αλληλεγγύης από τους Κύπριους, η εν λόγω δωρεά παραμένει άγνωστη στο ευρύ φιλομαθές αναγνωστικό κοινό της Ελλάδας.
Μια πρόταση προς την εξοχότητα της Προέδρου της Δημοκρατίας, τον Πρωθυπουργό και τον Υπουργό Εθνικής Άμυνας θα ήταν, να δοθεί τιμητικά το όνομα «ΚΥΡΗΝΕΙΑ» σε ένα από τα νεοαποκτηθέντα Ραφάλ.
Κάτι τέτοιο θα αποτελέσει μια κίνηση συμβολική, εις αναγνώριση και ανάμνηση εκείνης της τόσο συγκινητικής ερανικής προσπάθειας…
Ταυτόχρονα, η ονοματοδοσία αυτή θα είναι ένα μήνυμα με πλήθος αποδεκτών.
Τι λέτε;
Στιγμιότυπο από την τελετή παράδοσης-παραλαβής του γαλλικού πολεμικού αεροσκάφους «Κυρήνεια».
