Η Κύπρος στην καρδιά του Εθνικού Πειραιώς…

Μεταξύ άλλων, η επέτειος των 200 ετών από την Παλιγγενεσία έδωσε την ευκαιρία να ανακινηθεί το θέμα της διαχρονικής προσφοράς των Κυπρίων στους εθνικούς αγώνες της «Μητρός Πατρίδος».

Εν προκειμένω, υπενθυμίζεται ότι στην Επανάσταση του 1821 αρκετοί Κύπριοι έσπευσαν να συνδράμουν στην προσπάθεια αποτίναξης του τουρκικού ζυγού. Έτσι, συναντάμε εθελοντές πολεμιστές από την Νήσο της Αφροδίτης στον αποκλεισμό του Ναυαρίνου (Νιόκαστρο), στο πολιορκημένο Μεσολόγγι, στους Μύλους της Λέρνης, στα Δερβενάκια και στην Τριπολιτσά. Σχετικές τεκμηριωτικές αναφορές βρίσκουμε στα Απομνημονεύματα του Μακρυγιάννη, στα Ενθυμήματα του Κασομούλη καθώς και σε Βεβαιώσεις-Πιστοποιητικά με τις υπογραφές του Κολοκοτρώνη και του Νικηταρά…

Από την άλλη, όμως, υπάρχουν δυστυχώς κάποιες περιπτώσεις όπου η επίσημη Ελληνική Πολιτεία δεν εξέφρασε έμπρακτα την ανάλογη «Μητρική» αγάπη προς τη «μικροκόρη» της. Το χρυσοπράσινο φύλλο αποδείχτηκε «αιχμάλωτο της Γεωγραφίας» καθότι δεν βρίσκεται κοντά στον Εθνικό κορμό. Με δυο λέξεις: «Kείται μακράν» …

Βέβαια στη λαϊκή βάση μας τα φιλοκυπριακά αισθήματα είναι – πέραν πάσης αμφισβητήσεως – συνεχή, έντονα και αυθόρμητα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελούν οι ογκώδεις και δυναμικές διαδηλώσεις που συγκλόνισαν την Αθήνα και άλλες πόλεις κατά τη διάρκεια του απελευθερωτικού Αγώνα της ΕΟΚΑ (1955-1959). Από την πρώτη Απριλίου του 1955, οπότε και ξεκινάει η ένοπλη προσπάθεια των Κυπρίων για Ένωση, οι Ελλαδίτες αδερφοί δεν παύουν να εκφράζουν τη στήριξή τους για ικανοποίηση των αιτημάτων του Λαού της Μεγαλονήσου. Συγκλονισμένη η κοινωνία παρακολουθεί με ευλάβεια αγωνιστές της ΕΟΚΑ να διαβαίνουν το κατώφλι των Αθανάτων. O «ταξιθέτης» της συλλογικής ιστορικής μνήμης καλωσορίζει τους Αυξεντίου, Παλληκαρίδη, Μάτση, Καραολή (και όχι μόνον) ανάμεσα στους Λεωνίδα, Νικηφόρο Φωκά και Αθανάσιο Διάκο…

Μέσα σε αυτή την τόσο θερμή και φορτισμένη συγκινησιακά ατμόσφαιρα, πραγματοποιήθηκε μια συμβολική κίνηση εθνικής-πατριωτικής αλληλεγγύης, προερχόμενη από το χώρο του πολύπαθου [και τόσο κακοποιημένου πλέον] ποδοσφαίρου, η οποία δεν είναι ευρέως γνωστή στο φίλαθλο-αναγνωστικό κοινό. Ήταν Δεκέμβριος του 1955 και η ιστορική ομάδα του Εθνικού Πειραιώς αποφάσισε να προσθέσει στην επίσημη εμφάνισή της την Κύπρο! Η απόφαση πάρθηκε ομόφωνα έπειτα από εισήγηση των παραγόντων Δημήτρη Καρελλά, Νίκου Μουρκάκου και Νίκου Δαμοράκη.

Η ανακοίνωση της διοίκησης του Εθνικού ήταν η εξής:

«Το Διοικητικόν Συμβούλιον του Εθνικού Ομίλου Φιλάθλων Πειραιώς–Φαλήρου, αισθανόμενον και αυτό, ως άπαντες οι Έλληνες, τον εθνικόν παλμόν δια την Ένωσιν της Κύπρου με την μητέρα Ελλάδα, ήχθη εις την απόφασιν όπως μέχρις ότου ο Πανελλήνιος αυτός πόθος εκπληρωθή, πλαισιώνη το επί της αθλητικής φανέλλας των αθλητών του, έμβλημα του συλλόγου, όπερ είναι ο Ελληνικός θυρεός, δια της παραστάσεως της ελληνικής νήσου Κύπρου. Η απόφασις αυτή λαμβάνεται ως ελαχίστη ηθική προσφορά δια την αισίαν έκβασιν του εθνικού ημών αγώνος».

Το Διοικητικόν Συμβούλιον

Εικονίζεται ο αρχηγός του Εθνικού Πειραιώς με τον «ομόλογό» του αντίπαλης ομάδας και το διαιτητικό τρίο. Η συγκεκριμένη φωτογραφία – ίσως ελαφρώς υπαινικτικά – παραπέμπει στην υψηλή αθλητική ευπρέπεια και στο σέβας (respect) εκείνων των καιρών…

Ταυτόχρονα, μεγάλες αθλητικές εφημερίδες της εποχής σαν την ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΗΧΩ υποδέχθηκαν την είδηση πανηγυρικά με τίτλους & πρωτοσέλιδα όπως: «Η Κύπρος έμβλημα του Εθνικού», «Σύμβολον πίστεως εις τον ιερόν αγώνα των υποδούλων αδελφών μας Κυπρίων», «Οι παίκτες του Εθνικού θα φέρουν στο στήθος τον χάρτη της Κύπρου»…

Ανάλογο ύφος και παλμό υιοθέτησαν οι συντάκτες εκείνων των ημερών και στα κείμενα των άρθρων τους: «Το συμβούλιον του Εθνικού Πειραιώς, κατά την τελευταίαν του συνεδρίασιν, έλαβε μίαν απόφασιν, δια της οποίας εξεδήλωσε τα εθνικά αισθήματα των αποτελούντων τον σύλλογον, συγχρόνως δε, αποτελεί μιαν καθ’ όλα λαμπράν πρωτοβουλίαν. Η πρωτοβουλία αυτή αφορά την μάχην της Ελλάδος και των Κυπρίων δια την Ένωσιν, γνωσθείσα δε μεταξύ των φιλάθλων κύκλων προεκάλεσε τα ευμενή σχόλια όλων. Δια της ληφθείσης αποφάσεως οι αθληταί του Εθνικού εις όλους τους προσεχείς αγώνας των θα πλαισιώσουν το επί της αθλητικής φανέλλας έμβλημα του συλλόγου με την παράστασιν της νήσου Κύπρου. Τεραστίας ηθικής σημασίας προσφορά αυτή των Εθνικών δια την μάχην της Ενώσεως αποδεικνύει αναμφισβητήτως την ακατάβλητον Ελληνικήν ψυχήν και την απόφασιν της να αγωνισθή υπερμέτρως δια την εκπλήρωσιν του πόθου των 420.000 αδελφών μας Κυπρίων.»

Ο «αγριόγατος» των Ελληνικών γηπέδων Στάθης Μανταλόζης. Ο διεθνής τερματοφύλακας του Εθνικού με την Κύπρο στο στήθος.

Τέλος, να αναφέρουμε κλείνοντας ότι η Κύπρος παρέμεινε ραμμένη στο στήθος του Εθνικού για δύο ολόκληρα χρόνια και κάπως έτσι ρίζωσε στην καρδιά των Πειραιωτών για πάντα…

Θερμές ευχαριστίες εκφράζονται προς του ανθρώπους του kyanoleukos.gr (ιστοσελίδα των φιλάθλων του Εθνικού Πειραιώς) οι οποίοι πάνυ προθύμως μας ενημέρωσαν σχετικά, στέλνοντας πλούσιο τεκμηριωτικό υλικό (φωτογραφίες, αποκόμματα εφημερίδων κτλ).

Στην υψηλού συμβολισμού ιστορική φωτογραφία φαίνονται οι τότε παίκτες του Εθνικού:
Όρθιοι από αριστερά: Στάθης Μανταλόζης, Χρήστος Καραουλάνης, Μίμης Μπενάρδος, Κώστας Στούρας, Κώστας Αρδίζογλου, Αλέκος Κοζομπόλης.
Καθιστοί: Σπύρος Σπαθούλας, Μανώλης Κλικόπουλος, Δημήτρης Ξένος, Γιώργος Λαιμός, Σάββας Ζούνης.
Προπονητής της ομάδας ήταν ο Αυστριακός Κουρτ Ρουμπίνσκι.