Και ξαφνικά ο Πούτιν έγινε μπολσεβίκος και ο Μπάιντεν φιλειρηνιστής.

Τι άλλο θα δούμε, στα χρόνια αυτά της απόλυτης σύγχυσης και της εξάρθρωσης οποιασδήποτε λογικής και σοβαρής επεξεργασίας της ιστορίας και της σύγχρονης πραγματικότητας. Κοντεύουμε να ξεχάσουμε κι αυτά που ξέραμε.

Από τον ίδιο τον Πούτιν, προκειμένου να ενώσει τους Ρώσους, γίνεται μία προσπάθεια επίκλησης στην ιστορία της Ρωσίας και προφανώς καταφεύγει (και) στις δόξες της σοβιετικής ένωσης.

Σε μία προσπάθεια αντιρωσικής προπαγάνδας από τη πλευρά της Δύσης, ο Πούτιν γίνεται ο κακός «κομμουνιστής» που βλέπει όνειρα με τον Στάλιν στον ύπνο του και οραματίζεται τη μεγάλη Ρωσία που θα επαναφέρει το σοσιαλιστικό εφιάλτη και θα ξυπνήσουμε όλοι φτωχοί και ανελεύθεροι.

Υπάρχουν βέβαια και αυτοί που με κάποια ανάλυση που πραγματικά δεν μπορώ να καταλάβω από πού προκύπτει, βλέπουν όντως στο πρόσωπο του Πούτιν τον συνεχιστή της σοβιετικής ένωσης και τον απελευθερωτή των λαών από τη δυτική δυναστεία.

ΜΜΕ και δημοσιογράφοι, είναι η πρώτη φορά που παίρνουν τόσο ανοιχτά θέση υπέρ της χώρας εισβολής στην προσπάθειά τους να πείσουν ότι το ΝΑΤΟ και η δυτική συμμαχία είναι η καλύτερη προασπίστρια της ομαλότητας.

Φυσικά, κανείς δε λέει ότι το ΝΑΤΟ έχει περικυκλώσει τη Ρωσία, όταν μάλιστα αυτό ήταν συμφωνημένο ότι δε θα συμβεί μετά την πτώση της σοβιετικής ένωσης. Αυτό σημαίνει ότι ο Πούτιν έχει δίκιο; Όχι, αλλά αν δεν το πεις αυτό η ανάλυση που κάνεις είναι ελλιπής, αν όχι εσκεμμένα μεροληπτική προς την Ουκρανία.

Η Ρωσία είναι ο βασικός στρατιωτικός ανταγωνιστής του ΝΑΤΟ. Προσπαθούν λοιπόν, να «χτυπήσουν» τη Ρωσία ως δύναμη, αφού κρίνεται το ποιος θα κάνει τελικά κουμάντο. Και προφανώς ως γνήσια αμερικανάκια εδώ στην ελλαδίτσα, τασσόμαστε ξεκάθαρα και για ακόμη μία φορά, στο πλευρό των «καλών» δυτικών.

Η Δύση λοιπόν, βαφτίζεται φιλειρηνίστρια, πονόψυχη, που σέβεται τα ανθρώπινα δικαιώματα, γίνεται ξαφνικά αγκαλιά των κατατρεγμένων, χύνει δάκρυα για το λαό της Ουκρανίας που υποφέρει από την άδικη εισβολή των Ρώσων. Και ξεχνάει, ή καλύτερα θέλει να ξεχάσουμε, τους θαλασσοπνιγμένους πρόσφυγες, τους πολέμους και τους βομβαρδισμούς που η ίδια έχει ξεκινήσει καταστρέφοντας ολόκληρες χώρες και σκοτώνοντας παιδιά, την εκμετάλλευση ολόκληρων ηπείρων για τη δική της ευημερία, την καθημερινή και κατάφορη καταπάτηση των δικαιωμάτων εργαζόμενων, μειονοτήτων και οποιουδήποτε αντιδρά και της χαλάει τη σούπα.

Και φυσικά, ο λαός είναι αυτός που υποφέρει ξανά –στην προκειμένη περίπτωση ο λαός της Ουκρανίας– αφού γίνεται μπαλάκι στις ορέξεις των μεγάλων και ισχυρών.

ΥΓ1: Βάλε Πούτιν όσα σφυροδρέπανα θες πάνω στα άρματά σου, κομμουνιστής ούτε ήσουνα, ούτε πρόκειται να γίνεις.

ΥΓ2: Κι εσείς οι δυτικοί φιλελεύθεροι, αραδιάστε όσους λόγους θέλετε για την ειρήνη και την αυτοδιάθεση των λαών. Ξέρετε και ξέρουμε ότι είστε υπεύθυνοι για πολύ αίμα και φτώχεια πάνω σ’ αυτή τη γη και ζήση.