Shivah, όπως «Τρωάδες»: η διαρκής εσωτερική κι εξωτερική προσφυγιά, όταν σε καταλαβαίνουν ελάχιστοι και δεν ανήκεις πουθενά

Ο Βασίλης Θεοδώρου είναι ένας εύπλαστος, ιδιαίτερα ενσυναίσθητος ερμηνευτής-performer πλήρης κάτοχος των εκφραστικών του μέσων, με ιδιαίτερη αίσθηση τού μέτρου, της αφηγηματικής οικονομίας, των σκηνικών ορίων, τού μέλους, τού ρυθμού, τής ελληνικής προσωδίας. Είναι μοναδικό φαινόμενο χωρίς σκιά. Επιδίδεται σε ένα ιδιότυπο θέατρο-καμπαρέ, υποδύεται γυναικείους ρόλους με άπειρη φυσικότητα, δίχως υπερβολές και με κάποια υποδόρια (απολύτως απαραίτητα) σοφά υπολογισμένη δόση χιούμορ.

Κι αυτά που λέω λίγα είναι σε σχέση με την ηλεκτρομαγνητική εκκένωση που μεταδίδει στον διαστελόμενο χώρο τού ProjectRstage (πίσω από το Πάντειο Πανεπιστήμιο) κάθε φορά που διευρύνει τη σκηνή με το πολυδιαστασιακό χάρισμα τής μεταμορφωσιμότητας ενός τόσο δα παλλόμενου κορμιού που εκστασιάζεται και μεθ-ίσταται.

Δεν υπερβάλλω. Είμαι φειδωλός στα λόγια, κάθε φορά που βρίσκομαι μπροστά σε ένα μεγάλο ταλέντο, γιατί είναι η απόδειξη τής ύπαρξης τού Υπερπέραν, τού Επέκεινα, τού Αγνώστου…

Δείτε τον να περνάει από την Μαρία Κάλλας, στην Ρίτα Σακελλαρίου, σε μια Εβραία που δραπέτευσε από τα ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης και θρηνεί για όλα τα σκοτωμένα παιδιά τού κόσμου ΩΣ ΕΑΝ ΝΑ ΉΤΟ ΔΙΚΑ ΤΗΣ.

Αυτό δεν πράττει κι ο Ευριπίδης στις «Τρωάδες»; Το πλήρωσε βεβαίως, αλλά τι πειράζει; Όλοι πεθαίνουμε κάποια μέρα, ας πεθάνουμε όμως ΣΑΝ ΆΝΘΡΩΠΟΙ, με το κεφάλι ψηλά, με καθαρή συνείδηση.

Το κοριτσάκι τής αιχμάλωτης Εβραίας σκοτώνεται εν ψυχρώ με μια σφαίρα στο μέτωπο από έναν ναζί, επειδή τρέχει πεινασμένο προς ένα καζάνι με νερομπλούκι που μοιάζει με σούπα.

Εκείνη, η μάννα, δεν προλαβαίνει να θρηνήσει τελετουργικά, σύμφωνα με το εβραϊκό έθιμο. Δεν θρηνεί ΤΟΤΕ, θρηνεί χρόνια μετά όμως όταν ο εγγονός της σκοτώνει με τον ίδιο τρόπο ένα κοριτσάκι από το αντίπερα στρατόπεδο γιατί του πέταξε μία πέτρα. ΠΟΝΟΣ ΚΑΙ ΟΔΥΡΜΟΣ, ΘΡΗΝΟΣ ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΘΩΑ ΨΥΧΟΥΛΑ ΠΟΥ ΈΦΥΓΕ ΠΡΙΝ ΠΡΟΛΑΒΕΙ ΝΑ ΖΗΣΕΙ, ΝΑ ΕΚΤΥΛΙΞΕΙ ΤΑ ΤΑΛΕΝΤΑ ΤΗΣ, ΝΑ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΘΕΙ ΣΕ ΆΝΘΡΩΠΟ ΣΕΒΑΣΤΙΚΟ ΚΑΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΟ.

Προτείνω τον Βασίλη Θεοδώρου για βραβείο υποκριτικής. Είναι ένας ηρωικός, σεμνός και χαμηλόφωνος άνθρωπος που ποιεί Τέχνην με τη σοβαρότητα που λείπει δυστυχώς από πολλές χρυσές μετριότητες των επίσημων φεστιβαλικών θεσμών.

Ας πούμε επιτέλους τα πράγματα με το όνομά τους. Κι ας πληρώσουμε το τίμημα. Τουλάχιστον θα πεθάνουμε με ήσυχη τη συνείδησή μας, σαν παιδιά…

ΥΠΕΡ ΑΔΥΝΑΜΟΥ Ο ΛΟΓΟΣ. «Το άδικο δεν το θέλει μήτε ο θεός μήτε ο διάβολος (αν υπάρχει)».
Ας δούμε με σοβαρότητα τα θερινά καλλιτεχνικά μας δρώμενα. Αιδώς θεατροπώλαι!!!

Δρ Κωνσταντίνος Μπούρας
https://konstantinosbouras.gr

Info από το Δελτίο Τύπου:

Διασκευή-σκηνοθεσία: ΒΑΣΙΛΗΣ ΘΕΟΔΩΡΟΥ
Σκηνικά- κοστούμια: Replica
Επιμέλεια παραγωγής: Ανδρέας Αριστοτέλους, Γιάννης Κλειδέρης
Δημιουργία αφίσας: Γιάννης Κλειδέρης
Εκτύπωση προγράμματος: Angelakisdigital
Φωτισμοί: Γιάννης Κλειδέρης
Επικοινωνία: Ζωή Τριανταφυλλίδη
Στο ρόλο της Εβραίας ο ΒΑΣΙΛΗΣ ΘΕΟΔΩΡΟΥ
Φωνές: ΑΝΔΡΕΑΣ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ, ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΛΕΙΔΕΡΗΣ
Διάρκεια παράστασης: 70λεπτά ( χωρίς διάλειμμα)

Από Δευτέρα 12-06-2023
Κάθε Δευτέρα 21.15
Γενική είσοδος : 10 ευρώ
ProjectRstage Αλέξανδρου Πάντου 10 και Λαγουμιτζή 32 (Πάντειος, Καλλιθέα)
Τηλέφωνο: 2111110055