Τα τραγούδια λένε πάντα την αλήθεια: Διονύσης Τσακνής
Γράφει τραγούδια αλλά κάνει και πολιτική, παίρνει θέση σε κοινωνικά ζητήματα και γράφει μουσική και στίχους, αρθρογραφεί και εκφράζεται πότε με οργή πότε με τρυφερότητα.
Αυτό, που λέμε σύγχρονος τροβαδούρος, ταυτίζεται με τον τρόπο έκφρασής του και δημιουργίας αλλά και όταν μελοποιεί ποιητές και στιχουργούς βρίσκεται ακριβώς στον δικό τους χώρο, ανασαίνοντας με το λόγο τους.
Παρακολουθώντας,την προσωπική του δισκογραφία καθώς και την άλλη διάστασή του στο θέατρο, στον κινηματογράφο και στην τηλεόραση, παρατηρώ ότι το έργο του, κερδίζει το στοίχημα με το χρόνο. O Διονύσης Τσακνής είναι ένας από τους πολύ σημαντικούς της μουσικής μας ζωής, στη δική μας κοινή πραγματικότητα.
Αν η παιδική σας ηλικία ήταν τραγούδι, ποιο θα ήταν αυτό;
«Ω ρε κατακαημένη Αράχωβα.»
Ποιο παιδικό τραγούδι ψιθυρίζετε µέχρι σήµερα;
«Ένα μικρό – μικρούτσικο του βασιλιά τ´ αγγόνι.»
Μπορείτε να θυµηθείτε ποιο βινύλιο ή cd αγοράσατε µε το πρώτο σας χαρτζιλίκι;
Το «Τhick as a brick» των Jethro Tull.
Ποιες µουσικές σηµάδεψαν την εφηβεία σας;
Όλου του φάσματος. Από λαϊκά και δημοτικά, μέχρι όπερα και rock.
Έχετε κάνει µαθήµατα µουσικής;
Τόσα πολλά, που έχω διδάξει κιόλας.
Φτιάχνατε κασέτες για φίλους και για να φλερτάρετε ή συνήθως ήσασταν ο αποδέκτης τέτοιων συλλογών;
Ούτε το ένα ούτε και το άλλο.
Συλλέγατε βινύλια ή cd; Τα έχετε κρατήσει;
Δυστυχώς όχι!
Υπάρχει µια συναυλία που σας έµεινε αξέχαστη; Θυµάστε την παρέα σας εκεί;
Τον Πουλικάκο με τους MGC στην Καρδίτσα των εφηβικών μου χρόνων, που ήταν μια επιπλέον αιτία για αποβολή.
Αν η εφηβεία σας ήταν τραγούδι, ποιο θα ήταν αυτό;
« Τι κακό έκανα ο καημένος…»
Όταν ακούτε µουσική λειτουργεί σαν «χαλί» σ’ αυτό που κάνετε ή δίνετε χρόνο και προσοχή µέσα στη µέρα σας αποκλειστικά για µουσική;
Ποτέ χαλί. Ούτε κιλίμι. Η μουσική, εξακολουθεί να είναι αντικείμενο μελέτης.
Ενηµερωτικό ή µουσικό ραδιόφωνο; Τι ξεχωρίζετε σήµερα;
Αθλητικά.
Όταν ακούτε ραδιόφωνο ψιθυρίζετε τους στίχους; Ποιο ήταν το τελευταίο τραγούδι που το κάνατε;
Καμία φορά ναι. Χαμηλοφώνως.
Όταν βρίσκεστε µε οικείους σας τραγουδάτε;
Απλώς συνοδεύω το σολίστα.
Μπορείτε να µου αναφέρετε ένα τραγούδι που έχετε συνδέσει µε µία ξεχωριστή στιγµή της ζωής σας;
Ευτυχώς είναι πολλά, αναλόγως της συγκυρίας.
Ποια είναι η σχέση σας µε τα νυχτερινά µαγαζιά της Εθνικής; Έχετε πάει; Σας έχουν πάει;
Θα ήμουν φτωχότερος μουσικά και κοινωνικά αν δεν είχα πάει. Εκτός αυτού, έχω δουλέψει και σε αντίστοιχα της επαρχίας ως μπασίστας.
Όταν βγαίνετε για ποτό ή φαγητό, το είδος της µουσικής που παίζει στο µαγαζί πόσο επηρεάζει την επιλογή σας;
Προς θεού όχι λαϊκό-pop.
Κάνατε δώρα βινύλια ή cd; Το κάνετε ακόµα;
Στο παρελθόν ναι! Τώρα, πού να τα βρεις!!!
Ποιοι είναι οι αγαπηµένοι σας συνθέτες και στιχουργοί;
Ευτυχώς πολλοί. Πάρα πολλοί!
Ξεχωρίζετε κάποιον ερµηνευτή; Υπάρχει κάποια φωνή που σας συγκινεί διαχρονικά;
Ο Tom Waits.
Αν το παρόν σας ήταν τραγούδι, ποιο θα ήταν αυτό;
«Μένω μονάχος στο παρόν μου…»
Όταν σκέφτεστε ένα τραγούδι έχετε στο µυαλό σας πρώτα τη µελωδία ή τον στίχο;
Πότε το ένα και πότε το άλλο.
Σας κοίµιζε µε νανουρίσµατα η µητέρα σας; Το έχετε κάνει εσείς ποτέ; (σε παιδιά, σε ανίψια)
Βεβαίως.
Συµπληρώστε µου τη φράση: Μια µέρα χωρίς µουσική είναι…
Μια εκκωφαντικά ήσυχη μέρα.
❋ O τίτλος της στήλης προέρχεται
από το «Τραγούδι γενεθλίων» της
Μαριανίνας Κριεζή, που μελοποίησε
ο Γιάννης Σπανός και το ερμήνευσε
η Ελένη Δήµου στον δίσκο της
«Προσωπικά» (1988).